Boşanmış ve evli toplam 100 (49 boşanmış, 51 evli) katılımcıya, Evlilik Uyumu Ölçeği, Evlilik Yaşamı Ölçeği, Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri-II ve demografi k bilgi formu uygulanmıştır. Araştırmanın temel sorusu bağlamında, boşanmış ve evli, uyumlu ve uyumsuz katılımcıların, bağlanmaya ilişkin kaygı-bağlanmaya ilişkin kaçınma boyutları ve evlilik doyumu açısından farklılaşma durumunu belirlemek için çok yönlü varyans analizi yapılmıştır. Ayrıca evlilik uyumunu öngörmede bağlanmaya ilişkin kaygı ya da bağlanmaya ilişkin kaçınma boyutlarından hangisinin daha güçlü bir değişken olduğunu incelemek için aşamalı çoklu regresyon analizi uygulanmıştır. Literatürdeki benzer bulgulardan yola çıkarak söz konusu araştırmada, evlilik doyumu üzerinde cinsiyet etkisi de tek yönlü varyans analizi ile incelenmiştir. Son olarak, evlilik uyumu ve evlilik doyumu kavramlarının arasındaki ilişki korelasyon analizi ile sınanmıştır.

Bulgular, evli ve boşanmış katılımcıların sadece bağlanmaya ilişkin kaygı açısından farklılaşmasına rağmen, mevcut ya da sonlanmış evliliğini uyumlu ve uyumsuz olarak tanımlayan katılımcıların hem bağlanmaya ilişkin kaygı hem de bağlanmaya ilişkin kaçınma açısından farklılaştığını göstermiştir. Boşanmış bireylerde bağlanmaya ilişkin kaygı, evlilere göre daha yüksek bulunmuştur. Evliliğini uyumsuz olarak tanımlayanlarda, bağlanmaya ilişkin kaygı ve kaçınma, evliliğini uyumlu olarak tanımlayanlara göre daha yüksektir. Evlilik uyumunu öngörmede güçlü olan bağlanma boyutu ise bağlanmaya ilişkin kaçınma olarak bulunmuştur. Buradan hareketle bağlanmaya ilişkin kaygının evliliğin istikrarı; bağlanmaya ilişkin kaçınmanın ise evliliğin uyumuyla ilgili olduğu düşünülmüştür. Evlilik doyumu ve uyumu kavramları yüksek düzeyde ilişkili bulunmuş ve aynı yapıyı ifade edebilecekleri düşünülmüştür. Ayrıca literatürle tutarlı olarak erkeklerin evlilik doyumu, kadınlardan daha yüksek bulunmuştur. İlgili bulgular, sınırlılık ve öneriler tartışılmıştı.