Anne- çocuk ilişkisinde, birlikte geçirilen “kaliteli zamanın”, çocuğun “gelişim düzeyine” etkisini incelemek doğrultusunda hazırlanmış olan araştırmanın temel amacı, 0-6 yaş dönemindeki çocukların anneleriyle geçirdiklerin etkili zamanın, çocuğun gelişim düzeyine olan, varsayılan olumlu etkisini gösterebilmektir. Araştırmada çocukların gelişim düzeyleriyle, annelerinin annelik tutumları; annelerin kaliteli zaman davranışları; annelerin yaş, öğrenim düzeyi, çalışma durumu gibi değişkenler karşılaştırılmış ayrıca annelerin kendi anneleriyle geçirdikleri kaliteli zamanın annelik tutumlarına olan etkisi incelenmiştir. Araştırmanın veri toplama işlemi, İstanbul’da bulunan iki özel anaokulu ve iki de devlet anaokulundaki 3-6 yaş arasındaki çocuklar ve onların anneleriyle yapılmıştır. Toplamda 100 çocuğa Denver 2 Gelişim Tarama Testi verilmiş ve onların annelerine de PARI Aile Hayatı ve Çocuk Geliştirme Tutum Ölçeği ile araştırmacı tarafından hazırlanan Kaliteli Zaman Anketi uygulanmıştır. Verilerin çözümünde, Kruskal-Wallis Testi, Ki-Kare Analizi, t Testi ve Varyans Analizi kullanılmıştır. Araştırma sonuçları: Annelerin öğrenim düzeyi, yaşı ve çalışma durumu arttıkça, annelik tutumlarında olumlu yönde bir farklılık ortaya çıkmıştır. Kendi anneleriyle kaliteli zaman geçirmemiş annelerin, annelik tutumları arasındaki “geçimsizlik” boyutunun yüksek çıktığı görülmüştür. Araştırma, annelerin kendi anneleriyle ilişkilerindeki etkileşimi çocuklarına yansıtma biçimlerine dikkat çekmiş, değişmekte olan kültürel yapı ile ilgili güncel örnekler vermiştir. Ayrıca yaygın kullanılan Denver 2 Gelişim Testi’nin ileri yaş güvenirliliğini de tartışma olanağı sunmuştur.