Aile Kavramının Sanatta Yansımaları Tarih öncesi dönemlerde çocuk yalnızca anne ile ilintilendirilirdi. Bir çocuğun doğumunda baba’nın rolünü keşfeden insanlık bu keşifle birlikte aile kavramını oluşturmuştur. Erkeğin sahip olduğu dünya malını aktarabileceği kendi kanından varislerin yetiştirilmesi için gerekli koşulları sağlama ihtiyacı aile kurumunun temelini oluşturur. Günümüzde bilindik kültürlerin hepsinde geçerli olan bu kurum resim sanatına da yansımıştır.

Beşbin yıl boyunca aynı üslüpta sanat üreten mısır kültüründe aile motifi özellikle mezar odalarında sıkça rastlanan bir görünümdür. Ölen kişinin aile üyeleri aile içindeki hiyerarşilerine bağlı olarak değişen boyutlarda resmedilmiştir.

Batılı anlamda tuval resminin temelinde İncil öyküleri yer alır. Bu açıdan bakıldığında aile kavramı batı resminde öncelikle kutsal aile (meryem, çocuk isa ve yusuf) biçiminde görülür. 16. Yüzyıldan itibaren günümüzün anı fotoğrafları şeklinde yorumlanabilecek anlamıyla aile resimleri ressamlara sipariş verilerek yaptırılmaya başlanmıştır.

Resim sanatı ülkemizde 19. Yüzyılın ikinci yarısında ilgi görmeye başlamış, son osmanlı halifesi Abdülmecid portre çalışmalarında kendi aile üyelerine yer vermiştir.

Pragmatik-deneyimsel aile terapilerinde resim uygulamaları üzerinden aile yapılanmalarını görebilmek, müdahale ve bu uygulamaların ailenin yeniden yapılanmasına pozitif etkilerini örneklemler üzerinden incelenecektir