AMAÇ: Bu çalışmanın amacı; eşler arası fiziksel şiddetin görüldüğü çiftlerde sosyodemografik ve evlilik ilişkisine ait özelliklerdeki farklılıkların araştırılmasıdır.

YÖNTEM

Çalışmaya Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Evlilik danışma merkezine başvuran yetmiş yedi çift toplam 155 kişi ardışık başvuru özelliğine göre alındı. Katılımcılar sosyo-demografik veri formu, Beck depresyon ölçeği, evlilik ilişkisi ölçeği, romantik kıskançlık ölçeği, yakın ilişkilerde yaşantılar envanteri-II, cinsel öykü formları ile değerlendirildi.

BULGULAR: Başvuran77 çiftten 27 sinde eşler arası fiziksel şiddet bildirildi. Gruplar arasında depresyon puanları açısından farklılık saptanmadı. Fiziksel şiddet uyguladığını ifade eden erkeklerde bağlanmanın kaçınma boyutu puanı yüksekken, şiddet gördüğünü ifade eden kadınlarda kaygı boyutu puanları yüksek idi. Şiddet varlığında erkekler evliliklerini iyi- orta düzeyde doyurucu bulurken, kadınlar doyumdan öte iletişim azlığı-yokluğu tanımlamakta idi. Ön sevişme süreleri anlamlı düzeyde kısa, cinsel ilişki memnuniyetleri de düşük idi. Kıskançlık durumunda erkekler suçlama, haset, saldırganlık tepkilerini verdiklerini ve şiddetle sonuçlanacağını belirtirken, kadınlar kaygı, depresyon, çaresizlik hissetmekte idi.

SONUÇ: Şiddetin kompleks yapısı nedeni ile çift terapisinde şiddet varlığında bütüncül çok katmanlı yaklaşımın daha etkin olduğunu düşünmekteyiz. Terapi yaklaşımlarının şiddet ve evliliğe ait özelliklerin neden sonuç ilişkilerini ortaya koyan ileri araştırmalarla da desteklenmesi uygun olacaktır.