“Aile ve Terapi Dışlanırsa!”

Çocuklara yapılan medikal müdahaleler, eğer aileyi ve gereken psikoterapi desteğini dışlarsa, çoğu zaman hem çocukta, hem de ailede krizlere neden olan travmatik izler bırakmaktadır. Bunun sonucu anneyle simbiyotik  bağlanmadan disosyasyona kadar değişen tablolar ortaya çıkmaktadır. Ruh sağlığı bozulmuş yetişkinlerle yapılan çalışmalar, bu kişilerin büyük çoğunluğunun çocukluk döneminde travmatik yaşantıları bulunduğunu bildirmektedir. O halde travmaya yol açmayacak yaklaşımların ve travmatik yaşantıları erken belirlemenin  önemi tartışılmaz  bir gerçektir.

Bu panel  bildirisinde, yukardaki bilgiler ışığında üç olgu ele alınacaktır. Hiperaktivite Dikkat Eksikliği ve Öğrenme Güçlüğü nedeniyle ev ve okul ortamında pek çok kriz yaşayan ve çok sayıda travmatik yaşantısı olan, poliklinik ortamında yalnızca ilaç tedavisi gören bir olguda;  reflü nedeniyle çocuk kliniğinde izlenen bir olguda ve hospitali-zasyon sonrası disosiyatif sendrom tanısı konulan bir olguda aileye ve çocuğa gereken psikoterapötik yaklaşımların uygulanmasıyla sorunların nasıl çözülebildiği sunulacaktır.