Amaç: Bu araştırma ergenlerin boyuneğici davranışları ile akılcı olmayan inançları (çaresizlik inancı, onaylanma inancı, bağımlı olma inancı, aşırı kaygı) arasında bir ilişki olup olmadığını incelemek amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla ergenlerin boyuneğici davranışlarının cinsiyete ve sınıf düzeyine göre anlamlı bir farklılık gösterip göstermediği de incelenmiştir. Materyal Araştırma verilerini toplamada boyuneğici davranışları belirlemek üzere “boyuneğici davranışlar ölçeği” akılcı olmayan inançları belirlemek için “akılcı olmayan inançlar ölçeği” kullanılmıştır. Method Araştırma Kocaeli’de ortaöğretime devam etmekte olan lise birinci ve üçüncü sınıfta öğrenim görmekte olan 15-18 yaş aralığındaki 100 kız 103 erkek toplam 203 ergen üzerinde yapılmıştır. Ergenlerin 95 i birinci sınıfa 108 i üçüncü sınıfa devam etmektedir. Araştırma verilerinin istatistik analizi bağımsız grup t testi, tek yönlü varyans analizi ve pearson korelasyon katsayısı teknikleri kullanılarak yapılmıştır. Bulgular Araştırma bulgularınca kız öğrencilerin boyuneğici davranışları ( =31.41) erkek öğrencilere oranla ( =29.42) daha yüksek bulunmuştur. Ergenlerin boyuneğici davranışları cinsiyete göre anlamlı bir farklılık göstermektedir (t(201)=2.85, p<.01) Ancak ergenlerin sınıf düzeylerine göre boyuneğici davranışların farklılaşıp farklılaşmadığı incelendiğinde anlamlı bir farklılık bu-lunamamıştır ( p>.05). Diğer taraftan ergenlerin boyuneğici davranışları ile akılcı olmayan inançları (çaresizlik inancı, onaylanma inancı, bağımlı olma inancı, aşırı kaygı) arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur (r=.308), p<.01) Buna göre onaylanma ihtiyacı arttıkça boyuneğici davranışları da artmaktadır (r=.571,p<.01), öğrencilerin kaygıları (r=.308, p<.01), bağımlı olma (r=.424, p<.01) ve çaresizlik inançları (r=.399,p<.01) arttıkça boyuneğici davranış göstermeleri de artmaktadır. Araştırma bulgularınca öğrencilerin boyuneğici davranışları akılcı olmayan inanç düzeylerine göre anlamlı bir şekilde farklılaşmaktadır ( F(2-200)= 5.00, p<.05). Sonuç Öğrencilerin boyuneğici davranışları ile çaresizlik, onaylanma, bağımlı olma inançları ve kaygıları arasında anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Boyuneğici davranışlarla ilişkisi olduğu saptanan akılcı olmayan inançlara yönelik bilişsel davranışçı yaklaşıma dayalı uygulamaların yararlı olabileceği düşünülebilir. Diğer taraftan sürekli boyuneğici davranışlar gösteren ergenlerde ilgili risk faktörlerini ortaya koyacak çalışmalar yapılabilir.