Çocuk Akıl Sağlığı ve Rehberliği Derneğinde 22. 09. 2004 ile 15.1 2005 tarihleri arasında intihar girişiminde bulunmuş ergenin aile terapisi olgu sunumudur. Ö.Ö. 15 yaşında kız çocuğu olup Lise öğrencisidir. Anne T.P., Babası Ö.Ö. ayrılmış olup, 14 yaşında H.Ö kız kardeşi , babasının ikinci evliliğinden 5 aylık O.Ö. isimli erkek kardeşi vardır. H.Ö. babası ve üvey annesi S.Ö. ile Ö.O. ise annesi T. P. ie birlikte yaşamaktadır. Ö.Ö. babası, üvey annesi ve kız kardeşiyle yoğun iletişim çatışmaları yaşıyor olup sürekli tartışmakta ve kardeşine şiddet uygulamaktadır. Küçük kardeşi O.Ö nün doğumunun ardında yaşadığı bunalım gereği bir kez intihar girişiminde bulunmuş. Psikiyatrist tavsiyesiyle aile terapisine yönlendirilmişlerdir. Ö.O. ilk seanslarda öfke duygusunu kontrolde zorlanıyordu, yüksek ses tonuyla babasına kızgınlığını ifade ediyordu. Terapi sürecine devam etmek istemiyordu. Babasını suçluyordu. Sonraki seanslarda süre doluncaya kadar odada kalmış; duygusunu uygun tarzlara dönüştürerek ifade edebilmiştir. Ö.Ö’nın ailenin içine girdiği, aileye yakınlaştığı sembolik olarak terapide oturma biçiminde gözlenmiştir. Giderek aile üyelerine yakın oturmuştur.İletişimi gelişmiştir. Aile terapisi, Ö.Ö’ nın ve diğer aile üyelerinin kendilerini olum hissetmeleri, iletişim yapısının değişmesi, aralarındaki diyaloğun artmasını belirtmesi üzerine, ailenin üyelerin kendi isteği üzerine terapi sonlandırılmıştır. Çocuk Akıl Sağlığı ve rehberliği Derneğinde Aİle Rehberliği ekibi ile işbirliği içersinde 13 Seans aksatmadan her hafta sürdürülen ergen aile terapisi yararlı sonuçları bu olguda gözlenmiştir. Aile terapisi ilişkilerinde ciddi sorunlar yaşayan, ergenlerde önemli bir tedavi seçeneği gibi görünmektedir.

Kaynaklar: 1- Kerimoğlu Efser(yayın sorumlusu), Aile Tedavileri, Ankara Üniversitesi Çocuk Psikiyatrisi Bilim Dalı Yayınları: Ankara;1996. 2- Satir Virginia, İnsan Yaratmak-Aile Terapisinin Başyapıtı, Beyaz Yayınları: İstanbul; 2001. 3. ÖZGÜVEN, İ. . Evlilik ve Aile Terapileri. Nobel Yayıncılık. Ankara. 2000.